21-08-2019, 16:40
καλησπέρα, ενδιαφέρουσα συζήτηση και με πολλες προεκτάσεις.
διαβάζοντας, δύο προβληματισμοί βιαστικά και από μένα.
αρχικά έτσι για τα τυπικά να διαχωρίσουμε την καλλιέργεια σε κλειστού τύπου δοχείο και κάτω στην γη;
νομίζω πως εν καιρώ θα βοηθήσει να τα έχουμε λίγο πιο ξεκάθαρα.
για την όσμωση κάποτε είχα διαβάσει ότι χρησιμοποιούν μια τεχνική υπερλίπανσης για να σοκάρουν το φυτό και να αποβάλλει τα περιττά λιπάσματα από τις ρίζες! μια αναφορά σε τεχνικές που στηρίζονται σε συνθήκες υπερτονικού διαλύματος. ενδιαφέρον.
σχετικά με soil και soiless, λίγο μπερδεμα βλέπω.
εδώ επιστρέφουμε λιγο στην πρώτη παράγραφο περί κλειστου δοχείου κλπ.
να πούμε πως κυρίως τα χώματα στη φυσική τους μορφή περιέχουν θρεπτικά συστατικα, ορυκτά, προιόντα φυσικής κομποστοποιησης, οργανισμούς κα, που όταν αναλυθούν σε ενα εργαστηριο περιέχουν npk, είναι μετρησιμος όρος ακόμα και στα βιολογικά. εξού και ολες αυτες οι αναλύσεις και επανεμπλουτισμός με ό,τι λείπει στις φαρμες.
στην καλλιέργεια κανναβης σε κλειστό δοχείο προσομοιώνουμε τις φυσικές συνθήκες του χώματος σε πιο αφομοιώσιμες μορφές υποστρωμάτων. τα βαριά χώματα με κακο αερισμό προφανώς είναι ακατάλληλα.
σκοπός είναι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και το μικροβιακο φορτίο που χρειάζεται.
οποιοδήποτε υπόστρωμα περιέχει οργανική ουσία και επικαλείτε τους νόμους της βιολογίας για να λειτουργήσει μπορούμε τεχνικα να το πούμε χώμα και όχι soiless. τώρα το πόσο σωστό χώμα είναι, είναι άλλη συζήτηση.
soilles ονομάζονται τα ουδέτερα, εν γένει παθητικά υποστρώματα που δεν έχουν καμία, ενδεχομένως παρα ελάχιστη, θρεπτική αξία, χωρίς άμεση εμπλοκή βιολογικών διαδικασιών.
απόσο μπορώ να καταλάβω και πέρα απο την περιπτωσιολογία σωστού και λάθους, νομίζω πως στην ουσία αυτό που προκύπτει απο αυτο το νήμα είναι μια συζήτηση για το πως στην τελική θα πάρουμε ένα καλύτερο τελικό προιόν.
και αυτό έχει να κάνει με περισσότερα απ'ότι μόνο με την έννοια του ξεπλύματος.
για το ιστορικό!
σε όλες τις παραπάνω διαδικάσίες εμπλέκεται ένας σημαντικός παράγοντας που χωρίς αυτόν δεν θα γινόταν τίποτα, το νερό.
τα ανόργανο συστατικά στο χώμα ενεργοποιούνται με το νερό το οποίο λειτουργει σαν μέσο, πριν συμβει οτιδήποτε άλλο. κάτι όπως και τα τσάγια που κάνουμε!
χωρίς την παρουσία του νερού δεν μπορούν να υπάρξουν μικροοργανισμοί.
στην βιολογική καλλιέγεια προτιμάται ελαφριά μόνιμή υγρασία που με την βοήθεια εδαφοκάλυψης ευνοείται και η δημιουργία μυκητών.
και επίσης όταν μελετάμε το χώμα λαμβανουμε και υποψη μας μια σημαντικη διαδικασία, την διαδικασία της φυσικής διάβρωσης. είναι λογος απεμπλουτισμού πολλών εδαφών από θρεπτικά στοιχεία, κορμός στη συζήτηση για τη διάσωση του πλανήτη.
επιστρέφοντας στα κλειστά δοχεια αντιλαμβανόμαστε ότι οι ισορροπίες είναι πιο λεπτές, ειδικά στην βιολογική καλλιέργεια. ο χρονισμός΄του κύκλου ποτίσματος και η ποσότητα του νερού παίζουν ρόλο στις βιολογικές διεργασίες του φυτού. φτάνοντας ακόμα σε διάβρωση και σε απεμπλουτισμό του υποστρώματος, 2 και 3 μήνες συνεχούς έκθεσης στο νερό.
δεν θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο και δεν είναι ασπρο η μαύρο και σίγουρα όλοι ξέρουμε την διαφορά καλής και κακής φούντας.
νομίζω πως το μυστικό είναι να είμαστε ευέλικτοι και να συνδιάζουμε τις πληροφορίες.
να γνωρίζουμε τι κανουμε και σε ποιο χρόνο.
προσωπικά μου έχει τύχει πολλές φορές να μήν ξεπλύνω αλλα για να είμαι ειλικρινής προτιμώ να το κάνω.
φρεσκάρει την δομή ενός σωστού χώματος ανα τακρά διαστήματα και χαιρονται τα φυτάκια μου. πολύ νερό = πολύ οξυγόνο στις ρίζες. αλλά χωρίς υπερβολές.
βέβαια, μην ξεχνάμε, το ξέπλυμα είναι στο τέλος. υπάρχουν πολλές φάσεις πριν που πρέπει να κατανοήσουμε για να είναι τέλεια η φουντίτσα μας.
διαβάζοντας, δύο προβληματισμοί βιαστικά και από μένα.
αρχικά έτσι για τα τυπικά να διαχωρίσουμε την καλλιέργεια σε κλειστού τύπου δοχείο και κάτω στην γη;
νομίζω πως εν καιρώ θα βοηθήσει να τα έχουμε λίγο πιο ξεκάθαρα.
για την όσμωση κάποτε είχα διαβάσει ότι χρησιμοποιούν μια τεχνική υπερλίπανσης για να σοκάρουν το φυτό και να αποβάλλει τα περιττά λιπάσματα από τις ρίζες! μια αναφορά σε τεχνικές που στηρίζονται σε συνθήκες υπερτονικού διαλύματος. ενδιαφέρον.
σχετικά με soil και soiless, λίγο μπερδεμα βλέπω.
εδώ επιστρέφουμε λιγο στην πρώτη παράγραφο περί κλειστου δοχείου κλπ.
να πούμε πως κυρίως τα χώματα στη φυσική τους μορφή περιέχουν θρεπτικά συστατικα, ορυκτά, προιόντα φυσικής κομποστοποιησης, οργανισμούς κα, που όταν αναλυθούν σε ενα εργαστηριο περιέχουν npk, είναι μετρησιμος όρος ακόμα και στα βιολογικά. εξού και ολες αυτες οι αναλύσεις και επανεμπλουτισμός με ό,τι λείπει στις φαρμες.
στην καλλιέργεια κανναβης σε κλειστό δοχείο προσομοιώνουμε τις φυσικές συνθήκες του χώματος σε πιο αφομοιώσιμες μορφές υποστρωμάτων. τα βαριά χώματα με κακο αερισμό προφανώς είναι ακατάλληλα.
σκοπός είναι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και το μικροβιακο φορτίο που χρειάζεται.
οποιοδήποτε υπόστρωμα περιέχει οργανική ουσία και επικαλείτε τους νόμους της βιολογίας για να λειτουργήσει μπορούμε τεχνικα να το πούμε χώμα και όχι soiless. τώρα το πόσο σωστό χώμα είναι, είναι άλλη συζήτηση.
soilles ονομάζονται τα ουδέτερα, εν γένει παθητικά υποστρώματα που δεν έχουν καμία, ενδεχομένως παρα ελάχιστη, θρεπτική αξία, χωρίς άμεση εμπλοκή βιολογικών διαδικασιών.
απόσο μπορώ να καταλάβω και πέρα απο την περιπτωσιολογία σωστού και λάθους, νομίζω πως στην ουσία αυτό που προκύπτει απο αυτο το νήμα είναι μια συζήτηση για το πως στην τελική θα πάρουμε ένα καλύτερο τελικό προιόν.
και αυτό έχει να κάνει με περισσότερα απ'ότι μόνο με την έννοια του ξεπλύματος.
για το ιστορικό!
σε όλες τις παραπάνω διαδικάσίες εμπλέκεται ένας σημαντικός παράγοντας που χωρίς αυτόν δεν θα γινόταν τίποτα, το νερό.
τα ανόργανο συστατικά στο χώμα ενεργοποιούνται με το νερό το οποίο λειτουργει σαν μέσο, πριν συμβει οτιδήποτε άλλο. κάτι όπως και τα τσάγια που κάνουμε!
χωρίς την παρουσία του νερού δεν μπορούν να υπάρξουν μικροοργανισμοί.
στην βιολογική καλλιέγεια προτιμάται ελαφριά μόνιμή υγρασία που με την βοήθεια εδαφοκάλυψης ευνοείται και η δημιουργία μυκητών.
και επίσης όταν μελετάμε το χώμα λαμβανουμε και υποψη μας μια σημαντικη διαδικασία, την διαδικασία της φυσικής διάβρωσης. είναι λογος απεμπλουτισμού πολλών εδαφών από θρεπτικά στοιχεία, κορμός στη συζήτηση για τη διάσωση του πλανήτη.
επιστρέφοντας στα κλειστά δοχεια αντιλαμβανόμαστε ότι οι ισορροπίες είναι πιο λεπτές, ειδικά στην βιολογική καλλιέργεια. ο χρονισμός΄του κύκλου ποτίσματος και η ποσότητα του νερού παίζουν ρόλο στις βιολογικές διεργασίες του φυτού. φτάνοντας ακόμα σε διάβρωση και σε απεμπλουτισμό του υποστρώματος, 2 και 3 μήνες συνεχούς έκθεσης στο νερό.
δεν θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο και δεν είναι ασπρο η μαύρο και σίγουρα όλοι ξέρουμε την διαφορά καλής και κακής φούντας.
νομίζω πως το μυστικό είναι να είμαστε ευέλικτοι και να συνδιάζουμε τις πληροφορίες.
να γνωρίζουμε τι κανουμε και σε ποιο χρόνο.
προσωπικά μου έχει τύχει πολλές φορές να μήν ξεπλύνω αλλα για να είμαι ειλικρινής προτιμώ να το κάνω.
φρεσκάρει την δομή ενός σωστού χώματος ανα τακρά διαστήματα και χαιρονται τα φυτάκια μου. πολύ νερό = πολύ οξυγόνο στις ρίζες. αλλά χωρίς υπερβολές.
βέβαια, μην ξεχνάμε, το ξέπλυμα είναι στο τέλος. υπάρχουν πολλές φάσεις πριν που πρέπει να κατανοήσουμε για να είναι τέλεια η φουντίτσα μας.
