28-05-2021, 14:47
@Roukounas Εγω με αυτα που λες να σημφωνησω δεν θα φερω αντιρηση....Θα θεσω ενα ερωτημα απλα σαν ανθρωπος.
Εμεις σαν ανθρωπη,τι πρεπει να κανουμε?Να ασχολουμε με το τι θελουν αυτη να καταφερουν και τι σχεδια θελουν να βγαλουν?
ή να ασχοληθω με το παιδι μου να το ζησω να το μεγαλωσω να γελασω και να κλαψω μαζι του, με την δουλεια μου
που μου δινει οτι μου δινει και τα βγαζω οπως τα βγαζω περα με την γυναικα μου να κανω καποια ταξιδια εστο και οπου μπορω
ας ειναι 30 χιλ διπλα να δω μερη αλλα να ζησουμε στιγμες.Εγω ξερεις τι καταλαβενω τοσο καιρο.Οτι τα χρονια περναν σαν νερο
και βλεπω ανθρωπους<δεν το λεω με κακια και δεν λεω για σενα απλα το λεω>να ασχολουντε να βγαζουν βιντεακια για τους
πολιτικους να κυνηγανε το βρομικο αυτο συστημα <γιατι βρομικο ειναι > και κανοντας ολα αυτα τα παιδακια τους διπλα τους μεγαλωνουν
και δεν ζουν μαζι τους πραγματα ουτε με την γυναικα τους.Ειναι μονιμος στο ανχως και στα νευρα για ολη αυτη την κατασταση.
Ξερω θα μου πειτε οτι αν δεν ασχοληθουμε εμεις θα την πληρωσουν τα παιδια μας.Αλλα καθε γενια που φευγει αυτο λεν οτι θα γινει
και τα παιδια τον παιδιων και παει λεγοντας ολη ζουνε την ιδια κατασταση
Αρα τι αξιζει για σας να κανετε Να παλευετε για να καθαρισετε το βρομικο κρατως?<Το οποιο εχει παρακλαδια πολυ πιο δυνατα απο το δικο μας στην βρομια>
Η να ζησετε αξιοπρεπως μια ζωη με κουτσα στραβα οπως βγαινουν αλλα να γελασετε και να χαρητε να ζησεετε στιγμες απλες με την γυναικα και οικογενεια γενικα?
Το ερωτημα μου δεν ειναι αλαζονικο ειναι ενα πραγμα που σκεφτομαι 1.5 χρονο τωρα και ενο απογοητευομαι και εγω απο χρεη και διαφορα ξαφνικα σκεφτομαι αυτα που σας λεω και νομιζω πως Γελαω.
Αληθεια ειμαι 32 χρονων δεν ειμαι μεγαλος πολυ...Αλλα πριν 20 χρονια ο κοσμος εξω ειχε μια αξιοπρεπεια ηξερε λιγο να αγαπαει να σεβετε.Πλεον εξω ειναι μια κολαση και ο κοσμος εκει εξω δεν εχει ανθρωπια δεν εχει αγαπη μεσα του πλεον.Θλιβομαι αλλα συναμα χαιρομαι που ακομα δεν ειμαι ετσι.
Εμεις σαν ανθρωπη,τι πρεπει να κανουμε?Να ασχολουμε με το τι θελουν αυτη να καταφερουν και τι σχεδια θελουν να βγαλουν?
ή να ασχοληθω με το παιδι μου να το ζησω να το μεγαλωσω να γελασω και να κλαψω μαζι του, με την δουλεια μου
που μου δινει οτι μου δινει και τα βγαζω οπως τα βγαζω περα με την γυναικα μου να κανω καποια ταξιδια εστο και οπου μπορω
ας ειναι 30 χιλ διπλα να δω μερη αλλα να ζησουμε στιγμες.Εγω ξερεις τι καταλαβενω τοσο καιρο.Οτι τα χρονια περναν σαν νερο
και βλεπω ανθρωπους<δεν το λεω με κακια και δεν λεω για σενα απλα το λεω>να ασχολουντε να βγαζουν βιντεακια για τους
πολιτικους να κυνηγανε το βρομικο αυτο συστημα <γιατι βρομικο ειναι > και κανοντας ολα αυτα τα παιδακια τους διπλα τους μεγαλωνουν
και δεν ζουν μαζι τους πραγματα ουτε με την γυναικα τους.Ειναι μονιμος στο ανχως και στα νευρα για ολη αυτη την κατασταση.
Ξερω θα μου πειτε οτι αν δεν ασχοληθουμε εμεις θα την πληρωσουν τα παιδια μας.Αλλα καθε γενια που φευγει αυτο λεν οτι θα γινει
και τα παιδια τον παιδιων και παει λεγοντας ολη ζουνε την ιδια κατασταση
Αρα τι αξιζει για σας να κανετε Να παλευετε για να καθαρισετε το βρομικο κρατως?<Το οποιο εχει παρακλαδια πολυ πιο δυνατα απο το δικο μας στην βρομια>
Η να ζησετε αξιοπρεπως μια ζωη με κουτσα στραβα οπως βγαινουν αλλα να γελασετε και να χαρητε να ζησεετε στιγμες απλες με την γυναικα και οικογενεια γενικα?
Το ερωτημα μου δεν ειναι αλαζονικο ειναι ενα πραγμα που σκεφτομαι 1.5 χρονο τωρα και ενο απογοητευομαι και εγω απο χρεη και διαφορα ξαφνικα σκεφτομαι αυτα που σας λεω και νομιζω πως Γελαω.
Αληθεια ειμαι 32 χρονων δεν ειμαι μεγαλος πολυ...Αλλα πριν 20 χρονια ο κοσμος εξω ειχε μια αξιοπρεπεια ηξερε λιγο να αγαπαει να σεβετε.Πλεον εξω ειναι μια κολαση και ο κοσμος εκει εξω δεν εχει ανθρωπια δεν εχει αγαπη μεσα του πλεον.Θλιβομαι αλλα συναμα χαιρομαι που ακομα δεν ειμαι ετσι.
"Κανε την ζωη σου πιο χαλαρη " 
