Την προηγούμενη Πέμπτη, 22/2/2018, και ώρα 4 το μεσημέρι στην αίθουσα Γερουσίας είχαμε την κοινή συνεδρίαση δύο επιτροπών. Η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου αντάλλαξαν γνώμες και απόψεις για το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας “Διατάξεις για την Παραγωγή Τελικών Προϊόντων Φαρμακευτικής Κάνναβης”.
Αναμφίβολα μιλάμε για μία σημαντική μέρα για την Ελλάδα. Μπορούμε όμως να αισιοδοξούμε για το μέλλον; Προσωπικά, δεν είχα και πολλές ελπίδες για τη διεξαγωγή μιας ουσιαστικής και ρεαλιστικής κουβέντα χωρίς τις κλασικές συντηρητικές και οπισθοδρομικές προκαταλήψεις που θα αντιληφθεί έγκαιρα τη νέα εποχή και θα μπει στον πυρήνα του θέματος. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας: Πόσο προοδευτικές αντιλήψεις μπορεί να έχει μία χώρα για την κάνναβη, όταν δεν έχει προχωρήσει στο διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας;
Ο υπουργός υγείας Ανδρέας Ξάνθος είπε ότι πρόκειται για ένα σημαντικό νομοσχέδιο: «Είναι μια καινοτομία, καθώς για πρώτη φορά νομοθετείται η δυνατότητα εγχώριας παραγωγής και τελικής επεξεργασίας προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης» δήλωσε. Ωραία και γνωστά όλα αυτά. Επίσης, τόνισε ότι «είναι γνωστές οι θεραπευτικές και ανακουφιστικές ιδιότητες και ότι υπάρχει επιστημονική μελέτη και τεκμηρίωση για την αναλγητική, αντισπασμωδική, αντιεπιληπτική δράση της φαρμακευτικής κάνναβης, για τη θετική της δράση σε πολλές ασθένειες».
Την ίδια ώρα όμως είπε και κάτι άλλο για να ικανοποιήσει το πασίγνωστο είδος υποκριτή που ευδοκιμεί εδώ και δεκαετίες στη χώρα και θεωρεί ότι μπορεί να πίνει όσο αλκοόλ θέλει για να νιώσει μάγκας, εναλλακτικός ή trendy, αλλά τρομάζει στην ιδέα ενός ατόμου που καπνίζει χόρτο για να διασκεδάσει. «Η αναγνώριση των φαρμακολογικών ιδιοτήτων της κάνναβης δεν συνιστά αναγνώριση και επιδοκιμασία της ευφορικής της χρήσης». Τι πρόβλημα υπάρχει με την ευφορική χρήση του φυτού και γιατί το ίδιο φυτό είναι χρήσιμο όταν θεραπεύει κόσμο και κατάπτυστο όταν διασκεδάζει κόσμο; Άγνωστο ή μάλλον απίστευτο και ελληνικό.
Ο εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κώστας Βλάσης, είπε ότι το πλαίσιο είναι ασαφές και πρόχειρο, δεν θέτει προϋποθέσεις, δεν θέτει πλαίσιο προστασίας της παραγωγής και ελλοχεύει ο κίνδυνος για πλήρη απώλεια ελέγχου από κρατικής πλευράς ενώ ο “προοδευτικός” Ιάσων Φωτήλας, που έφυγε από το Ποτάμι για να πάει στη ΝΔ, επισήμανε τον κίνδυνο να γεμίσει η Ελλάδα με απέραντες πεδιάδες με χασίς και μιλούσε για τους χρήστες της κάνναβης σα να αναφερόταν σε κάτι μεταξύ ανθρωποφάγων και παιδεραστών.
Το ΚΚΕ είχε τη γνωστή πάγια αρνητική θέση, η άποψη των ναζί δεν ενδιαφέρει κανένα σκεπτόμενο πολίτη και οι υπόλοιποι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είπαν αυτά τα γενικόλογα ξύλινα λόγια του αέρα που φανερώνουν και τη μη ενασχόλησή τους με το θέμα. Τα συμπεράσματα για το νομοσχέδιο είναι πλέον δεδομένα. Μιλάω για το τι ισχύει σήμερα γιατί πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
-) Το νομοσχέδιο μπορεί να μιλάει για χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, αλλά στην ουσία αποκλείει τους μεσαίους επιχειρηματίες και αποτρέπει τους μικρούς αγρότες να ασχοληθούν με την κάνναβη γιατί το κόστος είναι υψηλό και απαιτούνται επενδυτικά κεφάλαια.
-) Το νομοσχέδιο αναφέρεται μόνο σε σκευάσματα και όχι στο ίδιο το φυτό της κάνναβης. Κάτι που σημαίνει ότι ίσως η κυβέρνηση τα έχει βρει ήδη με συγκεκριμένους επιχειρηματίες που κάνουν αυτή τη δουλειά εδώ και χρόνια στο εξωτερικό.
-) Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει την αποποινικοποίηση ούτε καν για τους ασθενείς που χρειάζονται τη χρήση της κάνναβης για ιατρικούς λόγους. Για παράδειγμα, αν ένας ασθενής έχει 20 γραμμάρια κάνναβης σπίτι του για προσωπική χρήση, σε περίπτωση που συλληφθεί από την αστυνομία θα αντιμετωπιστεί από το ελληνικό κράτος σαν εγκληματίας.
Είναι πιθανό να γίνουν μερικές προσθαφαιρέσεις στο νομοσχέδιο προτού αυτό πάρει την τελική του μορφή. Σε περίπτωση που αλλάξει κάτι θεαματικά, εδώ είμαστε για να το καταγράψουμε. Κλείνοντας το κείμενο, θα ήθελα να σημειώσω ότι ζητήθηκε μέσω e mail η άποψη τριών βουλευτών που αποτελούν μέλη των επιτροπών που μίλησαν για το νομοσχέδιο περί κάνναβης. Πρόκειται για τον Κώστα Βλάση, το Νικόλαο Μανιό και τη Μερόπη Τζούφη που προτίμησαν να μην απαντήσουν καθόλου μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.