Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και πιο συχνά σεβαστά τμήματα του ελληνικού λαού να υιοθετούν “γιορτές” και μόδες που έρχονται από το εξωτερικό. Για παράδειγμα, θυμόμαστε τι έγινε στην Black Friday του 2017 με τον κόσμο να σχηματίζει ουρές έξω από καταστήματα για την αγορά προϊόντων με έκπτωση. Και αν αυτό επικράτησε για λόγους που σχετίζονται καθαρά με την οικονομία, τι έχουμε να πούμε για μέρες σαν το Halloween;
Ίσως οι ρίζες του είναι στις ελληνικές απόκριες, αλλά η μορφή που έχει πάρει η νύχτα της 31ης Οκτωβρίου είναι καθαρή αμερικανιά με ανάλογες μεταμφιέσεις και ατάκες τύπου “trick or treat”. Σε τρεις μέρες από σήμερα το ημερολόγιο θα δείξει 20/4/2018 (δηλαδή 4/20 in US form), μία σημαδιακή μέρα για τους φίλους της κάνναβης παγκοσμίως. Οι εορτασμοί της περιλαμβάνουν τεράστια φεστιβάλ σε Καναδά, Αμερική και Αγγλία (Hippie Hill, Parliament Hill, Hyde Park) συναυλίες, πάρτι και γενικότερα εκδηλώσεις που έχουν στον πυρήνα τους το φυτό και τη χρήση της κάνναβης.
Το να ψάξεις να βρεις πως προέκυψε η συγκεκριμένη ημερομηνία και στη συνέχεια γιατί καθιερώθηκε σαν παγκόσμια μέρα είναι εύκολο. Δεν έχει να κάνει ούτε με τους εσωτερικούς κωδικούς της αστυνομίας, ούτε με κάποια επέτειο γεννήσεως ή θανάτου ενός πασίγνωστου χασικλή. Οι ρίζες του 420 εντοπίζονται σε μια παρέα φίλων από το γυμνάσιο του Σαν Ραφαέλ, στη Βόρεια Καλιφόρνια. Το φθινόπωρο του 1971 πέντε έφηβοι είχαν στην κατοχή τους ένα χάρτη. Μέσω αυτού, θα έψαχναν για μια καλλιέργεια μαριχουάνας στο Point Reyes (βορειοδυτικά του Σαν Φρανσίσκο). Τελικά δεν βρήκαν ποτέ αυτό που έψαχναν, αλλά επειδή η καθημερινή συνάντηση τους, που συνοδευόταν πάντα με χρήση κάνναβης, ήταν στις 4:20, ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν τον όρο. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Σε αντίθεση με την Black Friday και το Halloween, το 420 δεν βρήκε την αναγνώριση που έχει στις υπόλοιπες χώρες, κάτι που με κάνει να συμπεραίνω ότι η Ελλάδα έχει αλλεργία στις πιο προοδευτικές “παγκόσμιες μέρες”. Προσωπικά, δεν έχω ούτε μεγάλη εκτίμηση, ούτε μεγάλη ενόχληση για τις μόδες του εξωτερικού. Ούτε με συγκινούν ιδιαίτερα, ούτε με απασχολούν ιδιαίτερα. Στο 2018 βρισκόμαστε, το ίντερνετ και τα ταξίδια έφεραν τους ανθρώπους πιο κοντά και δεν γίνεται να παραμείνεις σε αστείες ελληνοκεντρικές ερμηνείες του κόσμου. Θα μπορούσε η 20/4 κάθε χρόνου να αποτελέσει την αφορμή για πολιτικές που προωθούν την αποποινικοποίηση και αποδυναμώνουν το παράνομο εμπόριο του φυτού. Επίσης, θα μπορούσε να γίνει η αφορμή για εκδηλώσεις και πάρτι σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Αν υπήρχε ανταπόκρισή, τότε κάθε χρόνο θα συμμετείχαν όλο και περισσότεροι. Οι καπνιστές θα μπορούσαν να προπαγανδίσουν τη νομιμοποίηση των αιτημάτων τους και θα μπορούσε, κυριολεκτικά από το πουθενά, να δημιουργηθεί μία γιορτή στην ελληνική επικράτεια με πολλαπλά οφέλη για όλους. Έτσι και αλλιώς, οι φίλοι και οι συμπαθούντες του φυτού αρέσκονται να εντοπίζουν παντού τον αριθμό 420. Ακόμη και αν στο κοντινό μέλλον επικρατήσουν οι πιο προοδευτικές πολιτικές σχετικά με την κάνναβη, το 420 θα συνεχίσει να αποτελεί μία ημερομηνία σταθμό για όλους αυτούς που δεν πτοήθηκαν από την πολυετή κρατική καταστολή και το σκοταδισμό και έδωσαν τις μάχες τους μέχρι να κερδίσουν τον πόλεμο.
Σε τελική ανάλυση, μέχρι πότε τα συντηρητικά και γηρασμένα μυαλά θα αποφασίζουν για το ποιες επιλογές είναι καλές για σένα; Και σε προέκταση της προηγούμενης ερώτησης, γιατί να “γιορτάζουμε” μόνο τις μέρες που δεν ενοχλούν το μοντέλο της ελληνικής κοινωνίας;