Είναι καιρός να ακουστούνε οι φωνές μας

Ο κόσμος όλος αλλάζει, στην Ελλάδα ακόμα χασικλήδες είμαστε και θα παραμείνουμε αν δεν το αλλάξουμε εμείς. Η δημόσια συζήτηση περί κάνναβης είναι ανύπαρκτη, κάτι που ενισχύει τη δαιμονοποίησή της καθώς ο κόσμος δεν είναι καν ενήμερος περί τίνος πρόκειται, αντ’ αυτού μένει κολλημένος σε στερεότυπα άλλων εποχών.

Σε λιγότερο από δύο μήνες είναι η γιορτή μας, στις 9 Μαΐου θα κατέβουμε Αθήνα από όπου μπορούμε να ενώσουμε τις φωνές μας για το αυτονόητο δικαίωμα κατανάλωσης μιας ουσίας και καλλιέργειας ενός φυτού. Εκείνη τη μέρα είναι σημαντικό να βρεθούμε, από όπου είναι ο καθένας, να δείξουμε ότι είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι που κυκλοφορούμε ανάμεσά τους καθημερινά, καταναλώνοντας κάνναβη ακόμα και μπροστά τους. Ούτε τα πορτοφόλια τους κλέψαμε, ούτε τις γιαγιάδες βιάσαμε. Στη χειρότερη γράψαμε μερικά σαχλά τραγούδια και γελάσαμε λίγο παραπάνω.

Πρέπει λοιπόν να βρεθούμε να γελάσουμε όλοι μαζί, όλοι οι παράνομοι, γιατί ναι, αυτό είμαστε, παράνομοι. Αλλά φταίμε εμείς που είμαστε παράνομοι ή φταίει ο νόμος; Μας δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να αποφασίσουμε; Είμαστε παράνομοι γιατί ένας δικτάτορας το 1937 επέφερε την απαγόρευση μετά από διεθνείς πιέσεις. Ε κάτω από αυτές τις συνθήκες, πρέπει να είμαστε παράνομοι, είναι επιβεβλημένο ότι δε θα ακολουθήσεις το νόμο του δικτάτορα, αντιθέτως θα γελάσεις στα μούτρα του!

Η δημοκρατία δεν απαγορεύει. Δεν έχει αυτό το δικαίωμα πάνω στα άτομά μας. Η χρήση κάνναβης δεν έγκειται στην πλειοψηφία να μας την επιτρέπει ή όχι. Η χρήση κάνναβης είναι το αναφαίρετο δικαίωμά μας που μας το έχουν στερήσει και πρέπει να το επανακτήσουμε. Πόσοι άνθρωποι ακόμα πρέπει να υποφέρουν σωματικά γιατί δεν μπορούν να πάρουν το φάρμακό τους; Πόσοι άνθρωποι πρέπει να είναι όμηροι των δικαστηρίων και της αστυνομίας και να κινδυνεύει όλο τους το μέλλον γιατί 300 καλοπληρωμένοι και καλά υπάλληλοί μας δεν έχουν το θάρρος να αναιρέσουν την απόφαση ενός δικτάτορα;

Επειδή κάποιος έξυπνος όλο και θα πει ότι είχαμε τα προβλήματά μας, αυτό μας μάρανε, θα του πω ότι είμαστε μπροστά και στις Σκουριές, και στις απεργίες, και σε όλα τα κοινωνικά θέματα, δεν είναι μόνο η κάνναβη, δεν είμαστε τόσο στενοκέφαλοι. Απλά όπως κάποιοι άλλοι πρωτοστατούν στους αγώνες εκείνους, εμείς είμαστε στον αγώνα αυτόν. Έχουμε το μυαλό να σκεφτούμε ότι όλα είναι αλληλένδετα, όλοι εξαρτόμαστε ο ένας από τον άλλο.

Μαζί με όλες τις συλλογικότητες, σας καλούμε λοιπόν να βγείτε έξω, να το φωνάξετε μαζί μας. Φτου ξελευτερία!

Θα τα πούμε στις 9 του Μάη 😉

Blues

ΥΓ. Το gr420.info θα βάλει λεωφορείο(α) από Θεσσαλονίκη για Αθήνα και επιστροφή. Όσοι ενδιαφέρονται ας στείλουν ένα e-mail στο magicbus (@) gr420(.)info ώστε να ξέρουμε τι συμμετοχή και ενδιαφέρον υπάρχει για να μπαίνει μπρος σιγά σιγά.