Ο χρυσός κανόνας της καλλιέργειας κάνναβης

Είδα κάπου στο φατσοβιβλίο όπου έγινε αναφορά στον οδηγό εσωτερικής καλλιέργειας κάνναβης που εκδώσαμε, κάποια σχόλια που λένε ότι και καλά να έχουμε και ποινικό οδηγό, τηλέφωνα δικηγόρων και σχετικές ιστορίες. Να ξεκαθαρίσουμε κάνα δύο πράγματα όμως. Δεν είναι δύσκολη η καλλιέργεια κάνναβης, και αν δεν είσαι βλάκας ή ο πιο γκαντέμης που μπορεί να υπάρξει, τίποτα και ποτέ δεν πρόκειται να σου συμβεί.

Το κράτος δεν είναι παντού! Θα ήθελε να είναι, ακόμα και στα βρακιά μας μέσα, αλλά δεν είναι, δεν μπορεί, δεν έχει το προσωπικό και όσους έχει είναι υπό του μετρίου σε ικανότητες και σε σκέψη. Το κράτος είναι πάντα ένα βήμα πίσω από την πραγματικότητα, ίσως και έναν αιώνα αναφερόμενοι σε Ελλάδα. Φυσικά από δική μας μεριά δεν το αφήνουμε καν να μας μυριστεί, κυριολεκτικά μιλώντας κι όλας, και γι αυτό έχουμε και τον χρυσό κανόνα ο οποίος είναι απλός. Don’t smell, don’t sell, don’t tell, δηλαδή, να μην μυρίζει, να μην πουλάς και να μην μιλάς γι αυτό. Όντως, αν ακολουθείς αυτά τα τρία πράγματα είσαι μια χαρά.

Για το να μην μυρίζει, εύκολο πράγμα, ένα φίλτρο την κάνει τη δουλειά. Έχουμε σχετικά άρθρα που μιλάνε για εξαερισμό και φίλτρα και δεν κοστίζουν και πολύ. Με ένα φίλτρο θα γλιτώσετε από το φόβο του γείτονα που μπορεί να το μυρίσει ή να έχει κάνα μπάτσο ξάδερφο που μπορεί να του κόψει τι και πως. Η πώληση είναι ριμάδα. Ανοίγει άσχημα μονοπάτια, εκθέτεις τον εαυτό σου και μπορείς να βρεθείς σε ότι να ναι καταστάσεις. Σίγουρα είναι ένας εύκολος τρόπος για φράγκα αλλά όπως και να το κάνεις, έχει το ρίσκο του.

Τώρα για το don’t tell, δηλαδή να μη μιλάμε γι αυτό, κατανοητό αλλά εδώ είναι που πρέπει σιγά σιγά να το κάνουμε στην μπάντα και να σπάσουμε το φόβο να μιλήσουμε για κάτι το οποίο θα έπρεπε να είναι απλά μια υποκατηγορία σε ένα φόρουμ για καλλιέργειες βοτάνων. Το να μιλήσουμε και με άλλους, να τους βοηθήσουμε να αρχίσουν να καλλιεργούν τα δικά τους, είναι το πρώτο βήμα και για να πετύχουμε το τελείωμα αυτής της τρέλας, της απαγόρευσης της κάνναβης. Στο κάτω κάτω, εγώ τη δεκαετία του 70 γεννήθηκα, δε με ρώτησε κανείς αν θέλω την απαγόρευση.

Μεγάλες σκέψεις αλλά κάποτε πρέπει να γίνουν. Όπως και να χει, καλές καλλιέργειες.